ფიტოთერაპია
ადამიანის სხვადასხვა დაავადების მკურნალობის მეთოდი, რომელიც ეფუძნება სამკურნალო მცენარეებისა და მათგან მიღებული კომპლექსური პრეპარატების გამოყენებას. ამის გამო ფიტოთერაპია განიხილება როგორც ნაწილი არატრადიციული მედიცინისა, ნატუროპათიის ერთ-ერთი ნაწილი.
მედიცინაში, განხრას, რომელიც შეისწავლის მკურნალობას ბუნებრივი ნივთიერებებით (მცენარეები და მცენარეული ექსტრაქტები) ეწოდება ფარმაკოგნოზია.
რუსულენოვან ლიტერატურაში „ფიტოთერაპიის“ მაგივრად ხშირად გამოიყენებოდა ტერმინი „ბალახით მკურნალობა’. შეცდომით ფიტოთერაპიას მიაკუთვნებენ ფუნგოთერაპიას, აპითერაპიას და სხვა.
პირველი დადასტურება ბალახის გამოყენებისა, როგორც წამალი, აღმოჩენილი იყო ქალაქ შუმერში, არქეოლოგიური გათხრების დროს. შუმერელმა ექიმებმა კარგად იცოდა, რომ ბევრ მცენარეს ახასიათებს სამკურნალო თვისებები, იყენებდნენ მათ სხვადასხვაგვარი ფხვნილისა და ნაყენის დასამზადებლად.
ივანე მრისხანეს წიგნის საცავში ინახება წიგნები ბალახით მკურნალობის მეთოდებზე.
ფიტოთერაპიას ასწავლიან რამოდენიმე უნივერსიტეტში, რომელიც იძლევა ოფიციალურ დოკუმენტს მასზედ, რომ პიროვნებას აქვს უფლება დარეგისტრირდეს როგორც ექიმი-მკურნალი.
