ბაბუაწვერა მრავალწლოვანი მცენარეა, რომელსაც ასამდე სახეობა აქვს. მის ფესვებს ძალიან სასარგებლო ქიმიური შემადგენლობა აქვს. შეიცავს: ინულინს, სტერინს, ნიკოტინ მჟავას, ვაშლის მჟავას, გლიკოზიდებს, ქოლინს, სტერინებს, ფისებს, კაუჩუკს, ცხიმოვან ზეთს. . ბაბუაწვერას ფესვებით ჯერ კიდევ ავიცენა მკურნალობდა, ხოლო გაცილებით ადრე, ძველ რომში, მისი წვენით ჭორფლის მოცილებას ლამობდნენ. ბაბუაწვერა დღესაც ხალხური მედიცინის საპატიო წევრია !!! . სამკურნალოდ უმთავრესად მის ფესვს იყენებენ. მის შემადგენლობაში ასევე შედის: რკინა, კალციუმი, ფოსფორი, კალიუმი, A, B, C, E ვიტამინები, პროტეინები, პოლისაქარიდები. ჩვენებები: თრგუნავს და ანადგურებს სიმსივნურ უჯრედებს აუმჯობესებს კუჭ–ნაწლავის მოქმედებას. დადებითად მოქმედებს ღვიძლის დაავადებებზე. არის კარგი ნაღველმდენი. სიცხის დამწევი. ოფლმდენი. შარდმდენი. ბუასილის სამკურნალო საშუალება. ძირმაგარების სამკურნალო საშუალება. ფერისმჭამელების სამკურნალო საშუალება. კანზე გამონაყარის სამკურნალო საშუალება. ყაზბობის სამკურნალო საშუალება(გაუვალობა). ყველაზე დიდი რაოდენობით სწორედ ბაბუაწვერას ფესვშია თავმოყრილი ის სასარგებლო ნივთიერებები, რომლებიც ბაბუაწვერას სამკურნალო თვისებებს ანიჭებს: რკინა, კალციუმი, ფოსფორი, კალიუმი, A, B, C, E ვიტამინები, პროტეინები, პოლისაქარიდები. ბაბუაწვერას ფესვის კაფსულები ეფეატურად ებრძვის სიმსივნურ უძრედებს, რაც დადასტურდა უკანასკნელი სამეცნიერო კვლევებით. იგი აგრეთვე აუმჯობესებს საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მოქმედებას, მადას, ახშირებს ნაწლავთა მოქმედებას (საზოგადოდ, ბაბუაწვერა კარგი საფაღარათო საშუალებაა). გარდა ამისა, ეფექტურია ღვიძლისა და ნაღვლის ბუშტის დაავადებების (მაგალითად, ნაღველკენჭოვანი პათოლოგიის), გასტრიტისა და კოლიტის დროს.